“Met één goederentrein bespaar ik meer energie dan ik thuis in een jaar kan doen. Dat maakt mij blij. Ik heb een groen hart en dit werk past daar perfect bij.”
Onregelmatig werk, vaste structuur
“Als treinverkeersleider werk ik in onregelmatige diensten. Dat klinkt misschien zwaar, maar ik vind het juist fijn. Op onze post in Arnhem maken we zelf ons rooster. Daardoor kan ik goed rekening houden met mijn gezin. Ik heb twee kinderen die naar school gaan. Soms werk ik een weekend, maar dat vind ik niet erg.
Elke dienst duurt acht uur. Als ik begin, weet ik nooit wat ik aantref — het kan rustig zijn, of meteen chaos. Maar wat er ook gebeurt, na acht uur zit mijn dienst erop. Zelfs tijdens lastige situaties. Ik draag mijn werk over, loop de poort uit en het is klaar. Dat geeft rust in mijn hoofd.”
Onderdruk: berensaai (maar dat hoort erbij)
Als alle treinen netjes op tijd rijden, is dat goed nieuws voor de reiziger. Maar voor een treinverkeersleider betekent dat: onderdruk. En eerlijk is eerlijk: dat kan soms berensaai zijn. “Ik zit dan zes uur bijna niets te doen. Totdat het ineens misgaat. Dan ga ik van 0 naar 100 in één seconde.”
Op die momenten moet je direct scherp zijn. Dat is iets wat je moet kunnen — je leert het niet zomaar aan. Gelukkig sta je er nooit alleen voor. “Toen ik solliciteerde, dacht ik dat je veel alleen zou werken. Maar juist in de drukte werk je intensief samen. Ik kan altijd even overleggen of om hulp vragen. Dat heb ik niet overal zo meegemaakt.”
Het verschil maken met goederentreinen
“Voor mij is er toch een verschil tussen reizigerstreinen en goederentreinen. Als een zware goederentrein kan blijven rijden, bespaar je ongelooflijk veel energie. Dat voor elkaar krijgen geeft mij een goed gevoel. Ik ben best duurzaam ingesteld, dus dat past goed bij mij.”
In dit werk merk je direct wat jouw keuzes betekenen. Jij bepaalt welke trein wanneer rijdt. En of een goederentrein moet wachten of kan doorrollen. “Met wat ik hier doe, maak ik verschil. Elke dag.”
De opleiding tot treinverkeersleider
“Ik heb geen technische of logistieke achtergrond. Ik studeerde trompet aan het conservatorium in Amsterdam. Een wereld van muziek, kunst en optreden — heel anders dan logistiek of spoor. Ik had nog nooit gedacht aan het spoor, maar hoe meer ik las, hoe interessanter het klonk: logisch nadenken, puzzelen, samenwerken, plannen en schakelen — het sprak me allemaal aan. En de interne opleiding maakte de stap voor mij haalbaar.
De opleiding tot treinverkeersleider was voor mij dus even wennen. Alles was nieuw: van hoe treinen werken tot hoe je met acht schermen en twee muizen tegelijk moet werken. Maar ik vond het ook leuk. Ik leerde snel. Wat hielp, was dat ik er niet alleen voor stond. Iedereen begint vanuit een andere achtergrond, maar we doorlopen het traject samen. Tijdens de lesdagen, tijdens de oefeningen, maar ook in de pauzes — er ontstaat vanzelf een band. Je herkent elkaars fouten en successen, en je groeit daarin mee.
Van chaos naar overzicht
“Van totale chaos weer orde maken. Dat vind ik het allerleukste aan mijn werk. Geef mij maar een dienst waarin alles tegelijk gebeurt. Een storing hier, een goederentrein daar, een wisselstoring erbij… Heerlijk.
Soms heb ik net iets opgelost, neem ik een slok thee — en dan staat de volgende uitdaging al klaar. Dan schuif ik mijn stoel naar achteren en denk ik: oké, wat gaan we doen? Hoe lossen we dit op? En als het dan lukt, geeft dat echt een kick.”
Own het spoor. Word treinverkeersleider. Bekijk de vacatures.